کتاب پیش رو که با عنوان اهل بیتی ها ؛ تحقق خانواده ولایی با مجالس حسینی نام گذاری شده است، تبیین سیر و سفر الهی را از خانه و خانوادۀ رحم ظاهری (که «اهلبیت» طینی انسان است) آغاز میکند و به «بیت الولایه» و رحم ولایی یعنی «اهلبیت(ع)» در نظام ولایی میرسد؛ و از آنجا نیز به رحم رحمانی توجه میکند.
این سیر، حرکتی وجودی و توحیدی است. نگارش این کتاب برای اطاعت و اجابت دعوت رهبر معظم انقلاب در مورد مسئلۀ خانواده است. ایشان به مناسبت میلاد حضرت زهرا(س) در ملاقات با جمعی از مداحان کشور تذکر دادند که در هیئتها به موضوع خانواده پرداخته شود؛ زیرا دشمن برنامۀ دقیقی برای آن دارد.
_برشی از کتاب:
در همهی انسانها، محبت الهی به صورت فطری وجود دارد؛ چرا که دوست داشتن خدا، دوست داشتن اصل خویشتن وکمال مطلق همهی مقیدهاست.همچنین همهی انسانها، فطرتا واسطهی فیض خود را دوست دارند؛ یعنی کسی که به آنها احسان میکند و واسطهی رسیدن الطاف و نعمات الهی به ایشان است.
از سوی دیگر، ولی الهی که واسطهی فیض است و به همهی انسانها محبت و احسان دارد نیز در این مسیر آمده تا ظرفیت همه را به فعلیت برساند؛ بنابراین همه او را دوست دارند.اگرچه گاهی عادتها و غفلتها باعث میشود تا امام و ولیّ الهی را نشناسیم، اما اگر نسبت به او شناختی داشته باشیم، به او مهر میورزیم. چطور اگر کسی به ما کمکی کند یا شرایطی که نیاز داریم به ما هدیه با قرضی بدهد، از او خشنود میشویم و او را دوست میداریم؛ اما از دوست داشتن کسی که همهی وجود را به امر الهی، برای هدایت ما داده است، غافل هستیم!
قرآن کریم میفرماید، زمانی که در دریا،سختی و آسیبی به شما میرسد و کشتی در گرداب دریا میافتد و در حال غرق شدن است، همه را گم میکنید و در آنجا فقط خدا را میبینید و او را صدا میزنید:«وَ إِذا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِیَّاهُ» در آن اوضاع، همه فراموش و محو میشوند و فقط اومیماند. در آن جا انسان رحم حقیقی خودش را میشناسد.