راوی مربع‌های قرمز در کتاب اسم

به گزارش خوشه به نقل از خبرگزاری فارس، مراسم جشن امضاء و گفت‌وگوی صمیمانه حاج حسین یکتا راوی کتاب «مربع‌های قرمز» با مخاطبان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در فروشگاه «اسم» برگزار شد.

در ابتدای این مراسم سعید مکرمی، مدیر نشر اسم با بیان اینکه بنا داشتیم برنامه مفصل‌تری را همراه با روایتگری آقای یکتا داشته باشیم، گفت: ما دوست داشتیم در برنامه وسیع مطالبی را از زبان آقای یکتا بشنویم و کتاب را حاضران و مخاطبان امضا شده تحویل گیرند، اما ابلاغیه روز گذشته ستاد مبارزه با کرونا برنامه‌ها را به گونه‌ای دیگر رقم زد.

* رزم رزمنده تمام نمی‌شود؛ مگر اینکه خاطراتش را بنویسد

حاج حسین یکتا در این نشست صمیمانه درباره ضرورت انتشار کتاب «مربع‌های قرمز» اظهار داشت: من شنیدم رهبر انقلاب فرموده بودند: رزم رزمنده تمام نمی‌شود؛ مگر اینکه خاطراتش را بنویسد. این دلیل اصلی تالیف کتاب ما شد. 

یکتا با بیان اینکه در روایتگری‌های مختلف بر حسب موقعیت حضور حاضران اعم از دانش‌آموزان، دانشجویان، راهیان نور، طرح ولایت و …خاطراتی را بیان کردیم که گاهی برخی از آن دیگران بود، گفت: این کتاب از کودکی یعنی ۱۹ دی ۵۶ آغاز و تاجنگ ادامه می‌یابد. بنابراین تجمیع همه خاطرات اغلب در این بخش جنگ بیان شده است. 

به گفته وی، ما در این کتاب نام ۱۰۰ شهید گرانقدر را می‌خوانیم. تجمیع خاطرات شهدا از یک سو و مستند شدن روایت‌ها از سوی دیگر برای ماندگاری آن برای نسل‌های آتی از اهداف تالیف بود. چرا که ما کتابخوانان فراوانی داریم پس بهتر است هر چه زیباتر تاریخ شفاهی نوشته شود تا مورد پسند همگان باشد. 

یکتا در بخش دیگری از سخنان خود درباره انتخاب نویسنده کتاب هم گفت: برای نگارش با افراد مختلفی صحبت کردم. حتی کار را تا بخش‌هایی پیش بردیم، اما به این دلیل که کتاب «رسول مولتان»، به قلم زینب عرفانیان را خوانده بودم و قلمش را پسندیدم چون گیرا و خوب بود، بنابراین برای نگارش کتاب خانم عرفانیان را انتخاب کردم.

* پشیمانم از روزی که می‌توانستم روزنگار گذشته را در سالنامه‌ام بنویسم، ولی ننوشتم

وی درباره اینکه چرا باید روایت‌ها نوشته شود، گفت: من تاکید می‌کنم بچه‌های جبهه باید بنویسند. برخی قلم دارند حس و حال ندارند، برخی حس و حال دارند، قلم مناسبی ندارند. پس می‌توانند خاطراتشان را ضبط کنند و فرد دیگری آن را بنویسد. اگر از من بپرسند پشیمان چه هستم؟ در پاسخ خواهم گفت پشیمانم از روزی که می‌توانستم روزنگار گذشته را در سالنامه‌ام بنویسم اما این کار را نکردم. توصیه می‌کنم اگر جوان یا نوجوان هستید، حتما روزنوشت اتفاقات را داشته باشید. من به انقلاب رسیدم، جنگ را دیدم، ‌ معلوم نیست برای شما در مسیرتان چه حماسه‌هایی رخ دهد. پس بنویسید از آنچه امروز اتفاق می‌افتد حتی از روزهای کرونایی. من غصه می‌خورم چرا جنگ را به شکل روزانه ننوشتم.

وی درباره روایت‌های مطرح شده در کتاب گفت: ‌خدا یاری کرد و توانستم با توجه به حافظه‌ام موارد را به یاد آورده و روایت کنم. نزدیک به ۴۰ نفر که نامشان در کتاب قید شده متن کتاب در اختیارشان قرار گرفت تا بخوانند و تصحیح کنند، چرا که حافظه ما هم آسیب‌پذیر است. توصیه می‌کنم تا پیری و آلزایمر به سراغتان نیامده، وقایع را بنویسید.

روایتگر کتاب «مربع‌های قرمز» ضمن بیان اینکه این روزها پیاده‌روی اربعین می‌رفتیم حماسه‌ای که سراسر خاطره بود، گفت: ‌امسال دلمان برای اربعین گرفته است. ببینید چقدر خاطره داشت، اما ننوشتیم. اربعین، فضا برای نوشتن بسیار دارد. حتی باید آنها را به کتاب مبدل کرد یا تجمع‌هایی چون راهیان نور. از آن هم می‌توان خیلی کتاب نوشت.

وی با بیان اینکه برای جبهه‌ها و از جبهه‌ها نوشتن لازم و ضروری است جوانان باید بنویسند و بنویسند و بنویسند تصریح کرد: تشنه‌هایی در عالم در پی حقایق انقلاب اسلامی هستند. مثل گنجشککی که باید آب در دهانشان چکاند. پس ما باید از انقلاب‌مان را هم بنویسیم.

* نکات مهم زندگی از منظر حاج حسین

این راوی روزهای نبرد به لقمه حلال، عجین شدن با سنگر مسجد، ‌کنار فرماندهان بزرگ زیستن و در نهایت در کنار پدر و مادر و دعای آنها بودن را از نکات مهم زندگی دانست و گفت: من هرگز فراموش نمی‌کنم هنگامی که پدرم قصد محاسبه خمس و سهم امام‌ را داشت و همیشه بر آن تاکید می‌کرد. پدرم به من می‌گفت هرگز مادرت بدون وضو به تو شیر نداد. اینها نکات مهمی در سبک زندگی است. یا مسجد چرا که محل مهمی محسوب می‌شود. سنگر است و باید سنگر را حفظ کرد. خیلی از ما هویت مسجدی نداریم در حالی که باید با مسجد عجین شد. از نکات دیگری که توصیه می‌کنم به آن توجه کنید داشتن دوست خوب است.دعای پدر و مادر و زیر سایه آنها بودن یکی از شاخص‌های مهم زندگی است. 

وی اضافه کرد: من بچه شجاعی نیستم، اما همیشه خودم را کنار فرماندهان شجاع قرار می‌دادم پس کنار انسان‌های شجاع بودن خیلی مهم است. 

یکتا در پایان سخنان خود با بیان اینکه هر دهه اتفاقات خاص خود را دارد و ۴۰ سالگی اوج زندگی یک فرد است، اما نباید حسرت‌ها همراه ما باشد، گفت:‌ ما باید تجارب دیگران را مطالعه کنیم. تعریف‌مان از سنه‌های عمر باید مشخص باشد. چرا که آنچه از دست می‌دهیم، برگشت‌پذیر نیست. باید حواسمان را جمع کنیم؛ چرا که عمر کوتاه است. باید هر چه خدا عمر می‌دهد، منطبق بر انقلاب باشیم. زیرا عصر، عصر روح‌الله است. برای آینده باید برنامه‌ها محاسبه شده باشد و وقتی منطبق با عصر انقلاب باشد خسران نکرده‌ایم.