به مناسبت سالروز وفات حضرت ابوطالب علیه السلام با معرفی کتاب” ابوطالب (ع)” در خدمت شما هستیم.
حضرت ابوطالب (ع) از مجموعه کتابهای سرگذشت یاران پیامبر بهنشر است. این اثر به زندگی و زمانه یار و عموی پرافتخار پیامبر، حضرت ابوطالب (ع) میپردازد.
درباره مجموعه سرگذشت یاران پیامبر (ص)
هر امت و ملتی در میان خود فرزانگان و برجستگانی ارجمند دارد که به وجود آنها افتخار میکند و آنها را بهعنوان نمونه و الگو معرفی مینماید. در فرهنگ اصیل و شایستهای، مانند فرهنگ پیامبران و اولیای خدا و مکتبهای آسمانی، ملاکهای برتری بر اساس علم، معرفت، پاکزیستی، صداقت، مجاهده و خلوص است و قهرمانانِ چنین فرهنگی، فرزانگانی درستکار، پاکروش، آگاه، تلاشگر و راستیناند.
مجموعه کتابهای سرگذشت یاران پیامبر (ص) در هر جلد به سراغ یکی از یاران پیامبر و قهرمانان تاریخ اسلام رفته و زندگی پرافتخار این دلاوران را بررسی کرده است؛ بزرگانی مانند سلمان فارسی، کمیلبن زیاد، حبیببن مظاهر، ابوایوبانصاری، عمار یاسر، جعفر طیار و…
کتاب حاضر به زندگی پر افتخار؛ حضرت ابوطالب (ع)، عموی پیامبر (ص) میپردازد.
ابوطالب عمو و حامی بزرگ پیامبر اسلام(ص) و از شخصیت های بزرگ قریش بود.
پدرش عبدالمطلب و مادرش فاطمه دختر عمرو بود. فاطمه مادر عبدالله پدر پیامبر(ص) و زبیر بن عبدالمطلب نیز بود.
ابوطالب منصب مهمانداری و آبرسانی حاجیان را از پدر به ارث برده بود، ولی به دلیل تنگدستی، این منصب را در عوض بدهی ای که به عباس بن عبدالمطلب داشت، به او واگذار کرد.
ابوطالب چهار پسر و یک دختر داشت. پسران او به ترتیب سن طالب، عقیل، جعفر، و امام علی علیه السلام بودند که هر کدام ده سال با هم فاصله داشتند و دختر او «ام امین» نام داشت. فرزندان ابوطالب همگی از تنها همسر او فاطمه بنت اسد دخترعموی وی بودند.
بر اساس وصیت عبدالمطلب، کفالت حضرت محمد(ص) بعد از فوت او بر عهده ابوطالب داشت و پس از فوت عبدالمطلب، محمد(ص) در هشت سالگی به خانه ابوطالب رفتند.
ابوطالب که همانند بیشتر رؤسای قریش مردی تاجر بود، در یکی از سفرها به شام، محمد را با خود برد و در همین سفر بود که راهبی نصرانی به نام بحیراء به ظهور پیامبر بشارت داد. ابوطالب مردی سخاوتمند، با درایت و بانفوذ، صاحب رأی و اندیشه و عدالت مدار بود که قبایل عرب مکه قبولش داشتند و او را داور خود می شناختند. پیامبر(ص)که به توصیه ابوطالب با حضرت خدیجه(علیهاسلام) ازدواج کرده و از توانایی مالی برخوردار بود، در سال قحطی، برای کاستن از بار عموی خود، یکی از پسران او، علی علیه السلام، را در خانه خود پذیرفت و به تربیتش همت گماشت.
ابوطالب پس از سال ها حمایت از رسول خدا با قلبی مملو از ایمان در ماه ذیقعده یا شوال سال دهم بعثت در سن هشتاد و اندی سالگی دار فانی را وداع گفت.
این کتاب به زندگی حامی بزرگ پیامبراسلام(ص) می پردازد.
خواندن مجموعه سرگذشت یاران پیامبر(ص) را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این مجموعه برای علاقهمندان به تاریخ اسلام و کسانی که دوست دارند بیشتر با راه و روش یاران پیامبر (ص) آشنا شوند، نوشته شده است.
بخشی از کتاب حضرت ابوطالب (ع)
ابنابیالحدید دربارهٔ ایمان ابوطالب (ع) مینویسد:
مسلمانان دربارهٔ ایمان ابوطالب اختلاف نظر دارند. همهٔ شیعهٔ امامیه و اکثر شیعهٔ زیدیه معتقدند ابوطالب، مسلمان از دنیا رفت. بعضی بزرگان ما (از علمای اهلسنت و معتزله) مانند شیخ ابوالقاسم بلخی، ابوجعفر اسکافی و غیر از آن دو نیز همین اعتقاد را دارند؛ ولی اکثر علمای حدیث از اهلسنت گویند که او با اعتقاد به دین قومش، از دنیا رفت… .
بعضی گویند: او درحالیکه اعتقاد به دین پدرش عبدالمطلب داشت، از دنیا رفت.
علامه مجلسی (رض) مینویسد:
همهٔ شیعیان بهاتفاق رأی، به اسلام و ایمانِ ابوطالب اعتقاد دارند و معتقدند او در آغاز بعثت، به پیامبری پیامبر (ص) ایمان داشت و هرگز بتی را نپرستید؛ بلکه او (پیش از بعثت) از اوصیای ابراهیم (ع) بود. ایمان او در میان شیعه بهقدری شهرت دارد که همه این موضوع را به شیعه نسبت میدهند و روایات در این راستا، از طریق شیعه و اهلسنت بهحدّ تواتر رسیده و بسیاری از علمای ما کتاب مستقلی دراینباره تألیف کردهاند… . ابناثیر در کتاب جامع الاصول میگوید: «وَ ما اَسْلَمَ مِن اَعْمامِ النَّبِیَّ (ص) غَیْرُ حَمزَهٍ وَ الْعَبّاسِ وَ اَبِیطالِبٍ عِنْدَ اَهْلِ الْبَیْتِ»؛ در میان عموهای پیامبر (ص) هیچکدام مسلمان نشد، جز حمزه، عباس و ابوطالب، مطابق نظر اهلبیت پیامبر (ص).
علامه طبرسی گوید: ثابت شده که اهلبیتِ پیامبر (ص) بر ایمان ابوطالب اتفاق و اجتماع دارند و اجتماع آنها حجت است؛ زیرا آنها یکی از دو «ثِقل» هستند که پیامبر (ص) در سخن معروفش، مسلمانان را به تمسک به این دو (قرآن و عترت) امر فرموده است.
او سپس از ابنجریر طبری و علمای دیگر روایت و اشعار بسیاری نقل کرده که همه بیانگرِ ایمان ابوطالب هستند.
