خبرگزاری فارس ـ گروه کتاب و ادبیات ـ محمدرضا اسماعیلی: ادبیات خبرگزاری فارس، صبح دیروز بعد از نشست خبری سی و چهارمین نمایشگاه کتاب تهران که در مصلی امام خمینی (ره) برگزار شد برای خبرنگاران بازدیدی از شبستان مصلی که محل استقرار ناشران عمومی است اجرا شد. بماند که فضای برگزاری نشست خبری خوب نبود و در زیرزمین شبستان برگزار شد!
در این بازدید حسین صفری، مدیر کمیته خدمات رفاهی نمایشگاه درباره جانمایی ناشران در بخش‌های مختلف توضیحاتی داد. به گفته او امسال دیگر سازه چادری نداریم و فعالیت‌های فرهنگی در دل نمایشگاه قرار داده شده است. البته توضیحاتی هم درخصوص حمل و نقل برای راحتی مخاطبان ارائه کرد که من به سمت طبقه دوم شبستان می‌روم تا عکس‌هایی را از موقعی که هنوز غرفه‌ها کامل نشده‌اند و به غیر افرادی که مشغول به کار هستند و شاید بعد از اتمام این پروژه دیگر پا به نمایشگاه نگذارند، بگیرم.
البته افرادی در شبستان حضور داشتند که می‌خواستند غرفه‌های خود را از مسئولین تحویل بگیرند. افرادی که الان برای تحویل غرفه می‌آیند ناشرانی هستند که غرفه‌های خودساز ندارند و گرنه ناشرانی که غرفه خودساز درخواست داده بودند زودتر آمده و شروع به کار کرده بودند. البته برخی از نشرها مکان غرفه‌هایشان همانند سال گذشته بود و به لحاظ موقعیتی تغییر نکرده بودند به طور مثال نشر‌های کتابستان و مکتب حاج قاسم، مجمع ناشران انقلاب اسلامی همانند سال گذشته در جای خود حضور دارند.
اما ای کاش ناشران هم پای کار بودند و غرفه‌های خود را در کنار اینکه نمایشگاه زود تحویل داده است، مرتب می‌کردند و کتب خود را زودتر به نمایشگاه می‌رساندند تا کار لحظه آخری و عجله‌ای نباشد. چرا که در شأن نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران نیست. من فقط خانمی را دیدم که در کنار کتاب‌هایش روی صندلی با رعایت تمام نکات بهداشتی که از ایام کرونا با خود به یادگار داشت، نشسته و سوژه همه عکاسان شده بود. می‌توان گفت که آن کتاب‌ها و آن خانم از پیش قراولان سی و چهارمین نمایشگاه کتاب تهران هستند.
غرفه مکتب حاج قاسم
با گشتی در شبستان، یک سازه بزرگ در وسط صحن که در سال‌های قبل وجود نداشت نظرم را جلب کرد و برایم سؤال شد. البته می‌دانستم که قرار است سالن‌های ادبی که در سال‌های گذشته در طبقه دوم شبستان بود به صحن اصلی بیاید تا مخاطبان از برنامه‌های فرهنگی سالن‌ها استفاده کنند. اما باز از مهدی شیخ صراف مدیر خبرگزاری ایبنا که در کنارم بود، پرسیدم این سازه برای چیست؟ گفت: این سالن کوشک کتاب است و قرار است همانند سالن یاس که امسال به نیم طبقه بالای شبستان منتقل شده طرحی باشد که در دوره‌های دیگر بماند. این سازه ناقص بود و هنوز جای کار داشت تا تکمیل شود.
البته درخصوص این که فضای امسال خیلی باز تر شده است هم از شیخ صراف پرسیدم که گفت: فضای میان غرفه‌ها که استاندارد اما چون امکان استفاده از فضاهای دیگر مصلی مهیا شده ، تراکم هم از روی شبستان برداشته شده است.
نمایی از سالن کوشک کتاب
نزدیک به راهرو ۱۴، غرفه‌ای رنگارنگ را دیدم و برایم جذاب آمد و رفتم از مردی که لباس آبی به تن داشت پرسیدم که از چه نشری هستید گفت: نشر صهبا. کمی صحبت کردیم و پرسیدم که آقای چراغچی کجا هستند؟ گفت: مدیر نشر مدرسه شد!
بعد از این که دیدم دیگر در شبستان چیزی گیرم نمی‌آید به طبقه بالا رفتم تا مرکزی را که امسال برای خبرنگاران تدارک دیدند، ببینم اما نکته‌ای که برایم قابل توجه بود این بود که هیچ غرفه‌ای در نیم طبقه بالا ایجاد نشده بود و کاملاً خالی بود. چرا که طبقه بالا برای فعالان حوزه کتاب که ۲۲ غرفه هم دارند، تعیین شده است. البته امید دارم که با همت مسئولین در این روزهای پایانی محدود تمام شود.
در هنگام بازگشت به سمت متروی شهید بهشتی پوستر نمایشگاه کتاب تهران را دیدم که شعارش را اینطوری نوشته بود «آینده خواندنی است» و بعد وقتی که عکس‌های نشست خبری را با دقت دیدم شعار را «آینده خواندنی‌ست» چاپ کرده بودند. آخر ما ماندیم این که «خواندنی‌ست» درست است یا «خواندنی است»….
